[2013] Margaret „All I Need”

Naprawdę nazywa się Małgosia Jamroży, ma 22 lata a muzyką zajmuje się od najmłodszych lat. Marzenia o karierze towarzyszyły jej od dłuższego czasu. Spełniły się w tym roku. Jej singiel Thank You Very Much, z którym w 2012 roku wystąpiła podczas festiwalu TOPtrendy, wywołał spore zamieszanie. Teledysk z nagimi osobami przez jakiś czas był niedostępny w serwisie Youtube (za jego reżyserię odpowiada Chris Piliero, twórca m.in. clipu do Criminal Britney Spears). Utwór wykorzystany został w reklamie wiosennej ramówki Polsatu oraz spodobał się w innych europejskich krajach. Czy Małgosia, ukrywająca się pod pseudonimem Margaret, ma szanse na międzynarodową karierę czy raczej pozostanie autorką jednego hitu?

Choćbym nie wiem jak się powstrzymywała, nie potrafię uciec od porównywania Margaret do Honey. Obie są bloggerkami, prowadzącymi strony poświęcone modzie. Obie nie używają swoich rzeczywistych imion, ale ukrywają się pod pseudonimami (aby było bardziej światowo). Obie mają nie najgorsze wokale. No i w końcu obie obracają się w popie. Z tą subtelną różnicą, że niektóre piosenki Margaret szybciej wpadają w ucho. Ogólnie jednak rzecz ujmując i Margaret i Honey można wrzucić do jednego worka.

Długo się zastanawiałam, do jakiej wokalistki zagranicznej mogłabym porównać Margaret. Do Rihanny? Nie, polska wokalistka jest za grzeczna. Do Lady Gagi? Za mało pomysłowa i odważna. Do Christiny Aguilery? Nie ten głos. Do Lily Allen? Zbyt komercyjna. Stwierdziłam więc, że być może wyjdzie w praniu. Na razie sam sposób działania Margaret przypomina mi historię naszej polskiej wokalistki – Eweliny Lisowskiej. Najpierw EP-ka z kilkoma utworami, dwa popularne single, potem cały longplay.

Minialbum wokalistki nosi tytuł All I Need. Znajduje się na nim 6 piosenek. wszystkie wykonywane są po angielsku. O ile Lisowskiej lepiej słuchało się po polsku, tak Margaret śpiewającej w ojczystym języku sobie wyobrazić nie potrafię. Po angielsku radzi sobie świetnie. Słychać, że nie ma żadnych problemów z tym językiem, że śpiewanie w nim sprawia jej przyjemność. Budzi to zazdrość takich osób jak ja, które z angielskiego orłami nigdy nie były.

Zaczyna się od wielkiego przeboju bieżącego roku a zarazem wizytówki Margaret – Thank You Very Much. Chociaż na początku utwór ten doprowadzał mnie do szewskiej pasji. Jednak po czasie stwierdziłam, że jak na polskie standardy brzmi ciekawie i, co najważniejsze, świeżo. Bardzo podoba mi się gwizdany początek tej piosenki. Przypomina mi takie numery jak Moves Like Jagger Maroon 5 & Christiny Aguilery czy Skinny Genes Elizy Doolittle. Sam utwór Margaret jest bardzo dobry i niezwykle chwytliwy. Osiągnął zasłużony sukces. Na drugi singiel wokalistka wybrała Tell Me How Are Ya. Czy mnie zaskoczyła? Nie. Może będzie to trochę smutna informacja dla osób planujących kupić All I Need w oparciu tylko o te dwie piosenki Margaret, ale muszę napisać – Thank You Very Much oraz Tell Me How Are Ya to jedyne przebojowe i  chwytliwe kawałki na minialbumie. O ile one faktycznie zostają w głowie na długo, tak pozostała czwórka szybko gdzieś wyparowuje.

Mało potencjału ma Click. Mimo to sądzę, że to obok Thank You Very Much najlepsza kompozycja na All I Need. Mogłaby znaleźć się na albumie Rity Ory. Może i refren jest trochę zbyt prostacki i mało pomysłowy, ale zwrotki – pierwsza klasa. Nie najgorzej przedstawia się ostatnia z szybszych piosenek Margaret – I Get Along. Kiedy posłuchałam jej pierwszy raz, nazwałam ją spokojniejszą wersją Tell Me How Are Ya. Teraz też nie wyprę się tego porównania. Muszę jednak przyznać, że I Get Along jest elegantszym numerem niż singlowy kawałek. Szkoda trochę, że końcówka jakby wysiada i człowiek nie ma już ochoty na słuchanie tej kompozycji.

Aby pokazać się z bardziej subtelnej i delikatnej strony, wokalistka przygotowała dla nas dwie ballady. Jedną z nich jest All I Need. To przyjemna piosenka pasująca do wieku Margaret. Jest bowiem dziewczęca, lekka, nieprzekombinowana. Choć emocji w niej niestety mało. Ciekawiej przedstawia się Get Away, w którym zachwycają mnie dźwięki pianina. Szkoda tylko, że tak szybko zostały stłamszone przez mocniejszą, nieco elektroniczną muzykę. W Get Away podoba mi się wokal Margaret. Wokalista brzmi tu lepiej niż w pozostałych pięciu utworach. Nie tak jednostajnie.

No i jak mogę to wszystko podsumować? Cieszę się, że w końcu ktoś w Polsce zmajstrował popową płytę, która mogłaby być sprzedawana w innych krajach świata. Czy tak się stanie – zobaczymy. Margaret ma niezłe kompozycje i zaliczyła dobry start utworem Thank You Very Much. Jestem ciekawa jej debiutanckiego longplay’a. Na All I Need trochę razi to, że oprócz dwóch znanych singli nie ma przebojowych kawałków, które mogłyby rywalizować z kompozycjami największych gwiazd. Na razie stawiam obok Margaret znak zapytania. Co z niej wyrośnie – przekonamy się niedługo.

Najlepsze utwory: Thank You Very Much, Click

Najgorsze utwory: –

Plusy:

– Margaret świetnie posługuje się angielskim

– Produkcja na światowym poziomie

Minusy:

– Mało utworów

– Można dyskutować nad przebojowością kawałków. Mi oprócz singli nic w głowie nie zostało