Recenzje

#7. Ona niestała jest, stworzona, aby zdradzać, czyli recenzja hitu Johna Newmana „Cheating”

John_Newman_Tribute.jpg

 

Wyłonił się z tłumu, nie wiadomo skąd a zrobił wielkie wrażenie na światową skalę. Młody, rześki i gotowy do akcji, aby rozpalić tłum ludzi, by zadziało się na scenie i tam poniżej. Pewnie dobiera się do mikrofonu i w tymże momencie świat na około 4 minuty jest w jego posiadaniu. Włada publiką, rządzi przekazując tym, co ma do powiedzenia, wręcz wywiera presję na słuchaczu. Potrafi doskonale ujarzmić każde uczucie a słowa i przekaz jest bezpośrednim hymnem, który zostaje odśpiewany miliony razy, finalnie ku jego osobowości. Od jego słów nie można uciec, przekonacie się tego właśnie w najnowszym zaproponowanym przez niego singlu. Muzyczny, szarmancki manipulant, pewien siebie, kokietujący dźwięki i jednocześnie szalejący niczym burza. Ktoś w komentarzach w serwisie YouTube pod najnowszym singlem napisał: Elvis Presley + Adele = John Newman i chyba się nie przejechał tym stwierdzeniem, bowiem z obu wielkich muzycznych postaci John ma wszystkiego po trochu i realizuje te umiejętności singiel po singlu. A Tribute, oficjalnie od 14 października jest tego dowodem. Utwór bardzo porywczy a połączenie popu i soul’u nadaje delikatnie eleganckiego wydźwięku, rodem z końca XX wieku.

Młody muzyk muzyczną przygodę zaczynał w wieku 14 lat pisząc swoje pierwsze piosenki oraz grając na gitarze. Do jego zainteresowań i zdobytych doświadczeń muzycznych dołączmy również eksperymenty z DJ’owaniem, których się dopuścił za młodu. W końcu wyjechał, założył zespół i podpisał umowę z Island Records. Ubiegłego roku za sprawą Rudimental wypromował siebie na skalę w Wielkiej Brytanii (skąd pochodzi), Czechach, Danii, Australii, czy Holandii, docierając również do Polski.

Dręczyciel kobiecości, osobnik potrafiący zachwiać duszą i łamacz serc został dopadnięty poprzez los. Dogoniony przez passę nieszczęść. Sytuacja, która wcześniej wydawałoby się była na korzyść lirycznego ja, jako dominanty w relacjach damsko-męskich, (przez co się poważnie potknął) tak teraz w drugiej odsłonie przewróciła się na stronę płci pięknej. Być może nawet pokusiłbym się o stwierdzenie, że nie była ona komfortowa w żadnej ze stron. To oba fronty swoje przeszły i swoje wycierpiały. To właśnie ona dzisiaj jest człowiekiem, który rozdaje karty. Chociaż powraca do niego ze wstydem wypisanym na twarzy i co najważniejsze z umarłym na niego zimnym, zastygłym sercem daje do zrozumienia, że go zdradza i tam gdzie przebywa jest jej lepiej. Ironicznie prawda? Skoro wraca zapłakana daje do zrozumienia, że tak też nie jest. A może płacz to przejaw nie niecelnego kolejnego związku partnerskiego tylko utraconego gruntu pod nogami i wstydu, z okazji tego, że jest oszustką jego postaci i samej siebie. Z pewnością to istota niestała, przeskakująca tam i ówdzie a teraz odgrywająca główną rolę w filmie, który sobie nakręciła. Artysta nawołuje, że mógłby więcej, bardziej a jego miłość opierałaby się na prawdziwości i szczerości. Jednak nie ma żalu ni nad sobą ani też do niej samej. Po prostu ma świadomość, że ona już taka jest. Wrodzona z tendencją do niemożności ustatkowania się i zacumowania o stały ląd. Być może pogodził się z tym faktem już dawno temu a teraz spogląda na to obok, na główną rolę cierpienia, jaką odgrywa jego ex w filmie, który nakręciła na własne życzenie.  Nie do końca także pozostaje jej życie dla niego obojętne. Mimo, że wiele spraw nie zostało wyjaśnionych i dokończonych i sprawiła mu o wiele za dużo przykrych rzeczy to nadal oczekuje jej z otwartymi ramionami a pokruszone serce przyjmie je w swoje ręce. Po tym wszystkim pozostaje otwarty i gotowy, aby ją ponownie do siebie głęboko przyjąć.

Jednak nigdy nie za wiele słów a każdy pomysł, żeby wykrzyczeć to, ale także pokazać w innym wymiarze, czegoś, czego nie chce dłużej się tłamsić w głębi siebie jest dobry. Toteż udaje się najwyżej jak to jest możliwe i wyrzuca dosadnie podkreślając, zaznaczając wyłączną winę może nie tylko kochanki, ale nawet miłości jego życia. Wszyscy wiedzą, wszyscy słyszą, ale czy też doczeka się pozytywnej reakcji ze strony zwaśnionej na płaszczyźnie uczuć kobiety? Którą ze stron wybierze sercowa wybranka i jak zakończą się losy mężczyzny na skraju miłości niczym wygnańca, autsajdera?

Nagranie w objęciu statystyk jeszcze nie znalazło się w gronie największych hitów świata. Na dzień dzisiejszy doszukałem się informacji, iż jest to między innymi miejsce 6 na Węgrzech, 22 w UK, 25 w Estonii oraz 41 w Irlandii. W świetle polskiego airplay’a z wyraźną tendencją rosnącą z 57 na 31. Natomiast klip w serwisie YouTube oglądany był od dwóch miesięcy cztery i pół miliona razy. Niestety, co najgorsza w europejskim spojrzeniu na iTunes (a w szczególności na pierwszą dziesiątkę) wyraźnie dołująca cisza.

 

źródło okładki singla: en.wikipedia.org

OCENA całości: 8,5/10

recenzję napisał: BarteQ

Co o tym sądzisz?

Podekscytowany
0
Szczęśliwy
0
Kocham
0
Nie wiem
0
Raczej słabo
0

Sprawdź także

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.

Więcej w:Recenzje